آدم کشی

آدم کشی

بارها اتفاق می افتد که داستانی تکراری به طرز خاصی جلوه می کند وگاهی اوقات داستانی جذاب بر اثر جابجاییهای نامناسب درخشندگی خود را از دست می دهد. سوپاری ساخته پادام کومار به دسته دوم تعلق دارد.به دست آوردن راحت و بی دردسر پول چیز یاست که آریان(اودی چوپرا) , پاپاد(راهول دیو), چیکن(پوراب کوی) و موشای (آکاش سایگال) می خواهند و کسی که آسانترین راه را برای دستیابی به رویاهایشان به آنها نشان می دهد, مامتا سکری(ناندیتا داس) است.آریان و دوستش روی مبلغ زیادی پول شرط بندی می کنند و پول را ازدست می دهند و این پول مبلغی بوده که آنها تابحال به یکجا نداشته اند.آریان بدبخت به پاندیت مراجعه می کند. پانوالا کسی که در شرط بندی به آنها کمک کرد مامتا را وارد این جریان می کند.مامتای مرموز تاثیر عمیقی بر آریان می گذارد او به آریان اسلحه و عکس برای قرارداد آدم کشی می دهد بنابراین سفر آنها شروع می شود که گامیست به سوی حقیقت پیدا کردن رویاهایشان.پسرها از قدرتی که به دست آورده اند لذت می برند. در این بین اختلافات اوج می گیرد تا اینکه مامتا ریسمانهایش را محکم می کند. آریان بهترین دوستش , چیکن را از دست می دهد. دلنواز(nauheed cyrusi) , دوست دختر آریان با اسلحه رقیبان شلیکی می کند که واقعا برای او بدبیاری به بار می آورد.حالا آریان می خواهد که از گروه خلاص شود و تنها کسی که به او کمک می کند مامتاست . تقصیر آریان که دخالت دادن دوستش در تمامی این ماجراها است که نمی توانند یا نمی خواهند از آن خلاص شوند, فیلم را به اوج خود می برد.اگرچه تعدادی از فیلمها در گذشته بر روی نشان دادن وجهه سیاه جامعه کوشش کرده اند, اما این یکی روی زاویه ای کار می کند که قبلا کار نشده اینکه چگونه دسته ای از دانشجویان ساده به دنیای جنایت وارد می شوند. اما متاسفانه فیلم در عرض اظهار واقعه اصلی دچار لغزش می شود زیرا :1- فیلمنامه چندین بار هدف خود را از دست می دهد و سوالاتی مربوط به بعضی صحنه هارا در ذهن تماشاگر بی جواب میگذارد.2- داستان گویی کارگردان در بعضی جاها وظیفه خود را مبنی بر معطوف کردن توجه تماشاگر به نکات اصلی از دست داده که این اصلی اساسی در این ژانر است.3- بزرگترین اشتباه فیلمنامه ناقص کارگردان است که بسیار خوب شروع می شود اما در طی پیشرفت افت بدی می کند.در ابتدا بیننده اثری قوی از نمایش حکمفرمایی قانون جنگل بر شهر می گیرد... با نمایش پرواز گلوله ها از چپ و راست... با لذت بردن افراد از آدم کشی ...جوانانی که از کشتن در روز روشن در خیابانها, بیمارستانها, فروشگاههاو....لذت می برند. اینجا هرج و مرجی کامل برپاست قانون بدترین موقعیت را در این شهر دارد و به نظر می رسد همه جای جهان چنین است .اشتباه دیگر در شخصیت پردازی معیوب است . برای نمونه ناندیتا داس به عنوان  جنایتکاری موذی فرض شده است اما او بی رحمی را رد شخصیت خود ندارد . همچنین اینکه او چرا رفتاری ملایم نسبت به اودی چوپرا دارد, در ذهن باقی می ماند. حتی رابطه او با عرفان خان واضح نمایان نیست. حتی در آخر با اینکه ناندیتا می داند که اودی او را از زندگی خود حذف/uDA?9D?B!ᄸ!EFD-?/ءA7طت, چرا دوباره او را به بازگشت تحریک می کند؟ و چرا خود را به آسانی تسلیم می کند؟ اینها نکاتی هستند که مایه سر درگمی می شوند.بیان زاویه عشقی بین اودی و ناهید(دلنواز) و راهول و نیشا به صورت خام جلوه می کند که اشتباه نویسندگان فیلمنامه است. باید لحظات احساسی بین عشاق وجود می داشت تا نمای انسانی قهرمانان فیلم را نشان دهد.از نقاط قوت فیلم می توان به دیالوگهای عالی آن اشاره کرد همچنین جنبه اکشن فیلم چنان جذاب است که تابحال نظیرش دیده نشده است .supari را باتمام جنبه های مثبت و گیرایش با فیلمهای واستاو , کانتی و کمپانی مقایسه کنید.

شگفتی سازان فیلم فیر(1):*** از سال 1956 تا 1958 دلیپ کومار(یوسف خان) هنرپیشه افسانه ای آثاری چون رام و شام و دو برادر سه بار پیاپی برای فیلمهای دیو داس و آزاد و دور دنیا کاندید دریافت جایزه فیر شد و در کمال شگفتی هر سه این جوایز را به خانه برد. دیوداس از جمله آثاری است که موفقیت را برای بازیگران هندی به ارمغان می آورد. او سالها پیش تندیس فیر بهترین بازیگر مرد را برای این فیلم به دست آورد و حالا پس از 47 سال شاهرخ خان این تندیس را از آن خود کرد.*** کسب یازده تندیس سیاه فیر موفقیت عظیمی برای فیلم دیوداس محصول سال 2002به شمار می آید اما حقیقت امر اینست که صنعت فیلمسازی هنددر طول حیاتش شاهد چنین موفقیت هایی بوده است. فیلم مادومتی محصول 1958 اولین فیلمی بود که در 15رشته کاندید شد و در چندین رشته تندیس را از آن خود کرد. بیمال روی در مقام کارگردان این اثر حضور داشت.